بن سای Bonsai واژه ای ژاپنی است که از دو واژه Bon به معنای گلدان کوچک یا سینی و Sai به معنای کشت و کار ساخته شده است.
در واقع بن سای به گیاه بزرگی گفته می شود که برای نگهداری در محیط کوچک سازگار شده است و تداعی کننده و چشم اندازی از باغی سرسبز و زیبا می باشد.
بن سای تلفیقی از هنر و باغبانی می باشد که از باغبانی چین باستان نشات گرفته است.  
هدف از پرورش بن سای نمایشی از طبیعت با سایز کوچک در گلدان می باشد که حس درخت در طبیعت را به انسان القا می کند.
بن سای ها در حالت کلی و به صورت ژنتیکی دارای سایز کوچک نیستند ولی هر نژادی از درخت را می توان به منظور پرورش مورد استفاده قرار داد.
یکی از زیباترین درختچه های مینیاتوری که طرفداران بی شماری دارد، بنسای نارون می باشد. 

بونسای نارون با نام علمی Ulmus parvifolia از خانواده آلماسه می باشد. 
زیستگاه اصلی این گیاه چین، ژاپن، کره شمالی و ویتنام است. 
بونسای نارون گیاهی بسیار مقاوم است که قابل نگهداری در آپارتمان، مراکز اداری و فضای آزاد می باشد. 
اگر در نگهداری از بونسای مبتدی هستید بونسای نارون بهترین انتخاب برای شما می باشد زیرا سرمای سخت زمستان و آفتاب شدید تابستان برای آن تفاوت چندانی ندارد و شرایط نگهداری آن نیز آسان می باشد.  

شرایط نگهداری بونسای نارون:
آبیاری: بونسای نارون به آبیارهای منظم علاقمند است، از ورود آبیاری بیش از حد اجتناب نمایید. در فصل بهار و تابستان خاک گیاه را مرطوب نگه دارید و اجازه ندهید خاک گیاه کاملا خشک شود. 
خاک: خاک مناسب برای بونسای نارون، مخلوط خاک هوموسی، پیت ماس و تورب می باشد. 
نور: بونسای های نارون که بافت ظریفی دارند محیط پر نور و سایه را به آفتاب ترجیح می دهند، از قرار دادن بونسای نارون در پشت پنجره و در مقابل نور مستقیم خورشید خودداری نمایید. 
کود: به منظور تغذیه ی گیاه می توانید سالی سه تا چهار بار، از کود بنسای استفاده نمایید.